...Ενα χαρτί κυλάει στο δρόμο δισταχτικά,με πολλές παύσεις,και χωρίς να επισύρει την προσοχή κανενός,-κι αυτό του αρέσει.Μα πάλι,κάθε τόσο, αφήνει ένα τρίξιμο ιδιαίτερο,που το διαψεύδει-σα να γυρεύει τώρα κάποιον αδέκαστο μάρτυρα για τη σεμνή,μυστική του πορεία.Κι όλα τούτα έχουν μιάν έρημη,ενεξήγητη ομορφιά,κ' ένα βαθύτατο πόνο από δικές μας,ξένες κι άγνωστες,χειρονομίες-δεν έχουν; ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Η ΕΛΕΝΗ απόσπασμα αντιγραφή-φωτο: ΚΩΣΤΑΣ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου